Roberto Abraham Scaruffi

Thursday, 19 February 2015

‎דעם 18‎טן ‎פֿעברואַר 2015‎דער פֿאָרווערטס הײַנט
וואָס איז די ווערט פֿונעם מינסקער אָפּמאַך?
פֿון גענאַדי עסטרײַך
קיין באַדינגונגען פֿאַר אַ סטאַבילן שלום זעט מען דערווײַל ניט אין אוקראַיִנע
No prospects for a lasting peace are seen in Ukraine
װען זשעניען זענען נישט בײַ די קלאָרע געדאַנקען
פֿון איציק בלימאַן
ביאָגראַפֿישע פֿילמען װעגן גאונים זענען הײַנט אין דער מאָדע. דער מחבר גיט צו פֿאַרשטײן די סיבות דערפֿאַר.
Biographical films about geniuses are more popular than ever. Isaac Bleaman explains why.
ידיעות פֿון וואַרשע
פֿון קאָבי ווײַצנער
מילאָשעווסקיס ראָמאַן נוצט אויס דעם שפּאַנענדיקן סוזשעט, כּדי צו דערמאָנען די געשעענישן, וואָס אַ סך פּאָליאַקן האָבן ליב צו פֿאַרשווײַגן, כאָטש זיי ווייסן, אַז די מערדער פֿון ייִדן זענען געווען נישט נאָר די דײַטשן.
Zygmunt Mioszewski's novel uses its exciting subject to mention events which many Poles would rather not speak about, although they know that Jews were not only murdered by the Germans.
צוויי אַרעסטירט פֿאַרן העלפֿן דעם קאָפּענהאַגענער אָנפֿאַלער
פֿון „פֿאָרווערטס”־רעדאַקציע
די דענישע ייִדן בלײַבן רויִק, נישט געקוקט אויפֿן בלוטיקן אָנפֿאַל אויף דער שיל.
Danish Jews remain calm, despite the bloody synagogue attack.
נעאָ־נאַציסטן מאַרשירן איבערן חורבן־אָרט
פֿון ייִט״אַ
די מערדער האָבן פֿאַרטיליקט אין איין טאָג 10,000 ייִדן אין קאָוונע.
The Nazis and their Lithuanian collaborators executed 10,000 Jews in a single day in Kaunas.
די געהיימע ייִדישע געשיכטע פֿון „מאַרדי־גראַ‟
פֿון סעט ראָגאָוווי (FORWARD)
עס קאָן זײַן, אַז דער „פֿעטער דינסטיק‟ איז טאַקע פֿאַרבונדן מיט פּורים.
Fat Tuesday owes more to Purim than you might think.
אָסיפּ דימאָוו, מאיר־שמואל באַלאַבאַן
פֿון באָריס סאַנדלער
אָסיפּ דימאָוו (יוסף פּערעלמאַן, 1878־1959) — דראַמאַטורג מאיר־שמואל באַלאַבאַן (1877־1942) — היסטאָריקער
Osip Dymov (Yosef Perlman; 1878-1959) -- playwriter Meir Shmuel Balaban (1877-1942) -- historian
Featured Blog Post
א בירגער-קריג אין דער אידיש-יידיש וועלט
פֿון ואיה וענה
אָנשטאָט צו באַטראַכטן די פֿאַרמעסטן אויף „קאַווע-שטיבל‟ ווי אַן ענין וואָס געהערט צו דער קאַטעגאָריע פֿון „פּאָעזיע‟, זאל בערעגר עס גיכער באַטראַכטן ווי אַ דערשײַנונג פֿון סאָציאַלער ענדערונג אין אַ געזעלשאַפֿט, וואָס איז רײַף פֿאַר אַ רענעסאַנס.
Instead of thinking about whether the contests hosted by "Kave Shtiebel" are "poetry" Berger should first see them as a symptom of sociological change in a society that is ripe for a renaissance.